antocyjany, chlorofil, herbicyd, karotenoidy, metoda stosowania

Badano reakcję siewek kukurydzy cukrowej (Zea mays var. Saccharata L., Złota Karłowa), jako rośliny niebędącej celem zwalczania, na różne dawki propachizafopu zastosowanego do strefy korzeniowej lub na pędy. Herbicyd stosowano w stężeniach 0,56; 5,63 lub 56,3 μM, na siewki rosnące hydroponicznie  w kontrolowanych warunkach światła i temperatury. W eksperymentach siewki kukurydzy eksponowano na propaquizafop przez 7 dni. Aby ocenić wpływ propaquizafopu na siewki, mierzono wydłużenie korzenia głównego i pędu, a także zawartości antocyjanów w epikotylach i barwników fotosyntetycznych (chlorofile, karotenoidy) w liściach. Propaquizafop stosowany do strefy korzeniowej (pożywka) wywierał słabszy wpływ na wzrost pędów kukurydzy i niewielki wpływ na poziom chlorofilu i karotenoidów  w liściach siewek kukurydzy niż zastosowany dolistnie. Efekty te są prawdopodobnie spowodowane niewielkim poborem przez korzenie i/lub translokacją herbicydu w siewce kukurydzy. Spadek zawartości antocyjanów pod wpływem małych dawek propaquizafopu sugeruje, że ma on większy wpływ na metabolizm fenylopropanoidów niż inne inhibitory karboksylazy acetylokoenzymu A.

Pełny tekst